Πολλά έχω ακούσει για την καινούργια μου ασχολία,του τύπου: αα… η γιαγιά μου πλέκει ή χειροποίητο ισούται με κάτι παραδοσιακό άρα και κάτι ξεπερασμένο ή εντάξει μωρέ φτιάξε κανένα σκουφάκι κτλ… Όσοι με γνωρίζουν καλά θα ξέρουν ότι το μόνο που κατάφεραν ήταν να με πεισμώσουν. Κάθισα και σκέφτηκα αρκετά και κατάλαβα ότι οι άνθρωποι έχουμε ξεφύγει από την πραγματικότητα (κι ας έχουμε GPS !! ) και ξεχνούν ότι πριν εφευρεθούν οι μηχανές γινόταν όλα στο χέρι! Έτσι έβαλα στο μυαλό μου ένα μεγαλεπήβολο σχέδιο… Διάλεξα δύο στοιχεία που είναι στη μόδα, κρόσσια και χρώμα ταμπά και ρίχτηκα στη δουλειά (μία ολόκληρη εβδομάδα) με σκοπό να συνδυάσω την τεχνική μεν που είναι παλιά αλλά να δημιουργήσω κάτι νέο – σημερινό, ένα γιλέκο με κρόσσια!!! Ξεκίνησα με το βελονάκι μου όπως μου έμαθαν στη σχολή, το απλό γαϊτανάκι, συνέχισα με κουτάκια έπλεκα – έπλεκα μέτραγα και πάλι έπλεκα μέχρι που τελείωσα την εσωτερική πλευρά όπου θα ήταν η βάση για τα κρόσσια. Έραψα τα κομμάτια. Σε έκεινο το σημείο χάρηκα γιατί νόμιζα ότι τελείωσε το δύσκολο μέρος!!! Έλα που δεν ήταν έτσι, το να κόψω και να περάσω τα κροσσιά ένα – ένα ήταν μαρτύριο! (Φωτογραφίες από το αρχικό στάδιο δεν υπάρχουν… ίσως που νόμιζα ότι δεν θα τελειώνα ποτέ;;!)
Μετά από μία ολόκληρη εβδομάδα το γιλέκο μου, έτοιμο!
Για δείτε και πείτε μου τη γνώμη σας.
Σας αρέσει; Τα κατάφερα; Και χειροποίητο και μοδάτο;! (Δείτε ΕΔΩ το δεύτερο γιλέκο μου )
Το επόμενο θα είναι κάτι διαφορετικό και σίγουρα μικρότερων διαστάσεων γιατί χειροποίητο χωρίς χέρια δεν γίνεται! Και εγώ τα έφερα στα όρια τους αυτή την εβδομάδα τα δικά μου (εεε..μην τα χάσω και τώρα που άρχισα να το διασκεδάζω!!) Περιμένω τα σχόλια σας…
